region w środk. Włoszech, 8,5 tys. km2, 815 tys. mieszk. (1992); górzysty i wyżynny (Apeniny i ich pogórze), gł. rzeka Tyber, na płn.-zach. Jez. Trazymeńskie; liczne uprawy (zboża, buraki cukrowe, tytoń, winorośl, sady, hodowla), także przem. (maszynowy, w tym lotniczy i zbrojeniowy, chem., cementowy, włókienniczy), winiarstwo, rzemiosło artyst., turystyka (Asyż); gł. miasta: Perugia i Terni. W starożytności zamieszkana przez Umbrów; po podbiciu przez Rzymian (przełom IV i III w. p.n.e.) teren kolonii rzym. (Narni, Spoleto, Gubbio); od ok. 755 w Państwie Kośc., od 1860 w Królestwie Włoskim.
PERUGIA, SPOLETO, UMBRYJSKI JĘZYK, ORVIETO, UMBROWIE, PAŃSTWO KOŚCIELNE, ASYŻ, MONTEFELTRO, PLAUTUS, TERNI
- Umbria, kraina w Italii, między...
- WŁOSKI JĘZYK, z grupy italoromańskiej...
- RAJNER ZE SPLITU, święty (ok. 1120-1180)...