Szkłou
miasto na Białorusi na pr. brzegu Dniepru (obwód mohylewski); pierwsza wzmianka 1535, prawa miejskie przed 1577; kolejno własności Gasztołdów, Chodkiewiczów, Sieniawskich, Czartoryskich; w XVI-XVIII w. ośr. rzemiosła (garbarstwo, szewstwo, sukiennictwo, browarnictwo, drukarstwo i in.) oraz handlu konopiami, skórami, zbożem (jarmarki międzynar.); zbór kalwiński z XVI w. - największa świątynia Białorusi; 1654 zwycięstwo wojsk litewskich hetmana J. Radziwiłła nad armią kniazia J.K. Czerkaskiego w wojnie pol.-ros. 1654-67; 1769 całkiem zniszczony pożarem, 1770-72 odbudowany; duży ośr. handlu; 1772 w Rosji, kupiony przez carycę Katarzynę II i nadany księciu Potiomkinowi, 1778 gen. Zaryczowi; od 1773 siedziba powiatu; w XIX w. duże skupisko Żydów (11 tys.); 1919-91 w Białoruskiej SRR (przem. papierniczy, port rzeczny); od 1991 w Białorusi.