rzeka na Syberii, w azjat. części Rosji; wypływa z lodowców Ałtaju; dł. (od źródeł rzeki Katuń) - 4338 km, dorzecze 2990 tys. km2; rzeka nizinna, płynie doliną szer. do 60 km, uchodzi do M. Karskiego (Zat. Obska); gł. dopływ Irtysz; w dolnym biegu zamarza na 8 miesięcy w roku, spławna, gł. droga wodna Syberii Zach.; w jej dorzeczu wielkie złoża ropy i gazu ziemnego; średni roczny przepływ wody - 400 km3; gł. miasta nad O.: Barnauł, Kamień nad Obem, Nowosybirsk, Kołpaszewo, Surgut, Salechard; rozważana możliwość budowy kanału dł. 2550 km łączącego rzekę z wysychającym Jez. Aralskim na płd. kraju; opinie ekologów są podzielone, obok sygnalizowanych niepokojów związanych z naruszeniem równowagi przyrodniczej są także głosy poparcia uzasadniane stałym wzrostem ilości wody niesionej przez rzeki syberyjskie do M. Arktycznego, co grozi zakłóceniem globalnych prądów morskich, m.in. Golfsztromu, bez którego Europa się wyziębi.
OB
Rzeki
ACZYŃSK, SURGUT, ZACHODNIOSYBERYJSKA NIZINA, TOMSK, AŁTAJSKI KRAJ, SIEROW, SALECHARD, ARKTYCZNE MORZE, AŁTAJ, ARKTYKA