marginalistyczny kierunek w ekonomii
nazwa używana zamiennie na określenie kierunku subiektywistycznego w ekonomii, ze względu na stosowanie przez ekonomistów tego kierunku rachunku marginalnego jako podstawowej metody badawczej; początkowo metodę tę stosowano do mierzenia przyrostów wartości (użyteczność krańcowa, krańcowy zysk, krańcowy koszt), z czasem rozszerzono ją i na subiektywne kategorie, takie jak psychiczna skłonność do konsumpcji, do oszczędzania itp. M. ukształtował się w latach 70. XIX w. w W. Brytanii (W. Jevons), Austrii (C. Menger) i Szwajcarii (L. Walras).
MARGINALNY RACHUNEK, MARGINALISTYCZNY KIERUNEK W EKONOMII MARGINALIZM, CLARK John Bates