(hist.)
broń myśliwska i bojowa stosowana powszechnie od czasów ; najprostsza - w formie zaostrzonego kija, doskonalsza - w formie drzewca dł. ok. 2,5-3 m (o. bojowy do miotania zwykle krótszy) z przytwierdzonym grotem - niekiedy zatrutym i wyposażonym w boczne haczyki - wykonanym z twardego drewna, kamienia, metalu lub materiału pochodzenia zwierzęcego (z kości, rogów, zębów, pazurów).