(hist. 1)
urzędnik królewski w Polsce od XIV w. do rozbiorów; s. generalny był namiestnikiem prowincji lub ziemi (ruski, podolski, wielkopolski, krakowski); s. niegrodowy był dzierżawcą dóbr królewskich; s. grodowy sprawował w powiecie administrację skarbową i policyjną oraz sądy.