Władysław, ps. W. Lubicz, Wojtek ze Smolnicy (1843-1913)
brat Walerego, powieściopisarz, publicysta, historyk; czł. AU, poseł do wiedeńskiej Rady Państwa, czł. Izby Panów; prezes Tow. Przyjaciół Sztuk Pięknych; współpracował z prasą społ.-lit. o tendencjach postępowych (, ); red. "Dzwonka", "Dziennika Literackiego", ; autor powieści o tematyce obyczajowej (Za światem, Czarne godziny, Hazardy, Historia siwego włosa) oraz historycznych (Pierwsi Galicjanie, Opowiadania imć Pana Wita Narwoja, Madonna Busowiska), nawiązujących do tradycji pisarstwa J.I. Kraszewskiego zyskał wielką poczytność i uznanie krytyki, podkreślającej znaczenie jego pisarstwa w dobie przedsienkiewiczowskiej; jako historyk zbliżał się do koncepcji szkoły krakowskiej, interesując się zwł. kulturą i obyczajem XVI i XVII w. (Sztuka lwowska w XVI i XVII w., Prawem i lewem. Obyczaje na Czerwonej Rusi za panowania Zygmunta III, Życie polskie w dawnych wiekach).