broń podwodna złożona z ładunku wybuchowego i z urządzenia, które powoduje jego odpalenie, gdy w pobliżu znajdzie się statek lub okręt podwodny; zwykle miny stawia specjalny okręt (stawiacz min) lub są one zrzucane z samolotu; najpowszechniej dotąd używanym typem detonatora w m.m. był detonator kontaktowy (wybuch wskutek dotknięcia przez kadłub statku), magnetyczny (reaguje na pole magnetyczne wytwarzane przez kadłub), ciśnieniowy (reaguje na zmianę ciśn. wody wywołaną przez ruch kadłuba statku większego od stawiacza min), akustyczny (reaguje na dźwięk śrub płynącego statku); wynalazek sonaru i miniaturyzacja elektroniki sprawiły, że miny akustyczne stały się najskuteczniejszym rodzajem m.m.; w II woj. świat. od m.m. zatonęło 1316 statków państw Osi (uszkodzeniu uległo 540), alianci stracili 1118 statków i okrętów; obie strony konfliktu rozmieściły ponad 550 tys. min morskich.
- MORSKI, Tadeusz (1752-1825)
- MORSKIE PRAWO, ogół norm prawnych...
- CEREMONIAŁ MORSKI, ogół uznanych i uświęconych...