broń palna o kalibrze 17-25 mm, często bogato zdobiona, używana przez piechotę w XVI-XVII w.; nazwa od krzywego zamka lontowego (muscetus); znacznie wydłużona lufa zwiększała donośność, ale również ciężar broni, co czyniło niezbędnym wspieranie jej podczas strzelania na przenośnych widełkach, zw. forkietem; król szwedzki Gustaw Adolf wyposażył swą piechotę w nieco lżejsze m., umożliwiające strzał z wolnej ręki; ciężkie utrzymały się do końca XVIII w., stopniowo wypierane przez broń skałkową.
BROŃ, LA ROCHEFOUCAULD