(hist.)
broń drzewcowa używana w Europie przez piechotę (pikinierów) od XV do pocz. XVIII w.; dł. do 5 m; wbita w ziemię stosowana jako osłona przed atakiem kawaleryjskim; krótsze p. nosili podoficerowie.
(hist.)
broń drzewcowa używana w Europie przez piechotę (pikinierów) od XV do pocz. XVIII w.; dł. do 5 m; wbita w ziemię stosowana jako osłona przed atakiem kawaleryjskim; krótsze p. nosili podoficerowie.