(1877-1945)
polityk, generał, uczestnik rewolucji meksykańskiej; od 1918 minister kilku resortów, 1924 prezydent; 1929 przyjął tytuł "naczelnego wodza rewolucji" ("Jefe maximo") sprawując autorytarne rządy do 1935, kiedy przez nowego prezydenta L. Cárdenasa został zmuszony do emigracji (do 1941); jeden z architektów meksykańskiego systemu politycznego opartego na rządach Partii Rewolucyjno-Instytucjonalnej (PRI).