zespół moralnych ocen zjawisk życia społ. wynikających z Ewangelii; oficjalnie zapoczątkowana w XIX w. zwł. od papieskiej encykliki Rerum novarum z 15 V 1891, a oparta na fundamentalnych zasadach społ.: solidarności, pomocniczości, sprawiedliwości społ., prymatu osoby, praw człowieka, wolności, prawdy, równości i dialogu. Nie formułuje konkretnych ideałów ustrojowych, zwracając uwagę głównie na konieczność respektowania zasad moralnych. Prekursorami byli F. Lamennais i W.E. Ketteler.
- katolicka nauka społeczna, część składowa doktryny...
- społeczna doktryna Kościoła katolickiego, wyodrębniona z całokształtu...
- nauka społeczna Kościoła katolickiego, formalnie zapoczątkowana...