André de (1758-1817)
marszałek Francji (od 1804), jeden z najwybitniejszych dowódców okresu rewolucji i wojen napoleońskich. Wcześnie osierocony, rozpoczął służbę wojskową 1775; w momencie wybuchu rewolucji 1789 był sierżantem, 1793 - generałem dywizji; 1797 w bitwie pod Rivoli odniósł jedno z kluczowych zwycięstw kampanii włoskich; 1799 w tzw. drugiej bitwie o Zurych pokonał przeważające siły ros. i powstrzymał inwazję ros.-austr. na Francję; wkrótce po zamachu stanu Napoleona (18 Brumaire 1799) wysłany ponownie do Włoch, gdzie wiążąc duże siły austr. oblegające Genuę, umożliwił Napoleonowi zwycięstwo pod Marengo; 1808 po odbiciu Kalabrii z rąk ang. otrzymał tytuł księcia Rivoli, a za bohaterstwo okazane w bitwach pod Essling i Wagram - tytuł księcia d'Essling (1810); wysłany do Portugalii poniósł szereg porażek w walkach z Anglikami, co stało się pretekstem (nigdy nie ukrywał krytycznego stosunku do Napoleona) odsunięcia go od dowodzenia; 1814 poparł Burbonów i nie uczestniczył w Stu dniach, ale nie został zaakceptowany przez dwór królewski.