(1798-1855)
poeta, czołowy przedstawiciel romantyzmu w literaturze pol., działacz emigracyjny; 1817-23 jeden z przywódców Tow. Filomatów i Filaretów; 1823-24 więziony w Wilnie, skazany na osiedlenie w głębi Rosji; 1829 wyjeżdża do Europy Zach.; latem 1831 w Wielkopolsce planował przedostać się do Królestwa Pol., by wziąć udział w powstaniu listopadowym; od 1832 w Paryżu, red. "Pielgrzyma Polskiego"; 1840-44 wykładowca literatur słowiańskich w Collge de France; wzywał do ofiarności w walce o wolność Polski, głosił kult bohaterów, występował przeciwko ugodzie z zaborcą, przyczynił się do rozwinięcia idei mesjanizmu (Księgi narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego); 1841-46 związany z sektą A. Towiańskiego; 1848 zorganizował we Włoszech Legion; 1849 redagował w Paryżu lewicowy dziennik "Le Tribune des Peuples" ("Trybuna Ludów"); 1855 wyjechał do Turcji, by wziąć udział w formowaniu oddziałów pol. do walki z Rosją; zmarł nagle; autor: Ody do młodości, Konrada Wallenroda, Sonetów krymskich, Dziadów, Pana Tadeusza.
- Mickiewicz Adam, (1798-1855)
- Mickiewicz Adam, (1798-1855)
- MICKIEWICZ, Adam (1798-1855)