Adam (1798-1855)
największy poeta polski; urodził się i młodość spędził na Litwie, której przeszłość i teraźniejszość stała się kanwą licznych jego utworów (m.in. Konrad Wallenrod, Dziady, Pan Tadeusz); strony rodzinne opuścił w roku 1824 po procesie Filomatów i Filaretów, w którym był jednym z oskarżonych; podróżuje po Rosji, Europie - w końcu osiada w Paryżu; moment wydania I tomu Poezji M. (Wilno, 1822) wyznacza początek epoki romantyzmu w lit. pol.: w programowej Odzie do młodości oświeceniowemu racjonalizmowi ("mędrca szkiełko i oko") przeciwstawia romantyczne "czucie i wiarę"; pozycję M. na pol. scenie literackiej gruntują powieści poetyckie Grażyna (1823) i Konrad Wallenrod (1828), wnoszące aktualną problematykę patriotyczną, oraz Sonety krymskie (1826); apogeum twórczości M. przypada na okres tuż po powstaniu listopadowym, powstają wówczas: luźne w konstrukcji arcydzieło dramatyczne - część III Dziadów (1832) i uznany za epopeję narodową Pan Tadeusz, czyli ostatni zajazd na Litwie, historia szlachecka z roku 1811-1812 w dwunastu księgach (1834); oba utwory stanowią (choć w różny sposób) uogólnienie nastrojów emigracji popowstaniowej, odwołując się do nastrojów mesjanistycznych, romantycznej wiary w wartość jednostkowego buntu, czy też apoteozując znaczną część szlacheckiego dziedzictwa; ogromna popularność twórczości Mickiewicza u współczesnych uczyniła zeń depozytariusza wartości narodowych i skłoniła do odegrania roli politycznej; w latach 40. staje się gorącym zwolennikiem mesjanizmu pol. i osobiście Andrzeja Towiańskiego; umiera w Stambule na cholerę w trakcie tworzenia polskich oddziałów mających wystąpić przeciw Rosji; pochowany w Paryżu; 1890 przeniesiono ciało poety do katedry na Wawelu, gdzie spoczął obok grobów królewskich.
ODYNIEC, IMPROWIZACJA, ONDYNY, DREZNO, DAMIANI Enrico, QUINET, ŽUKAUSKAS, PUSZKIN, ROMANTYZM, LAMENNAIS
- MICKIEWICZ, Władysław (1838-1926)...
- MICKIEWICZ, nazwa nr 5889, obiega...
- MICKIEWICZ, Konstancin