(1883-1945)
wł. przywódca faszyst. Od 1900 socjalista, w czasie I wojny świat. zdeklarowany zwolennik włączenia się Włoch po stronie ententy, od 1919 tworzył ruch faszystowski. W 1922 w wyniku marszu na Rzym premier, potem dyktator. Od 1935 prowadził politykę ekspansji, rozpoczął wojnę z Abisynią zakończoną zamianą tego państwa w kolonię wł. W 1936 zawarł sojusz ("Oś") z Hitlerem, udzielił pomocy gen. Franco w wojnie domowej w Hiszpanii. W 1939 zaanektował Albanię. 1940 przyłączył się do niem. agresji na Francję, potem zaatakował kolejno posiadłości bryt. w Afryce i Grecję. 1943 po inwazji aliantów aresztowany, uwolniony przez Niemców utworzył w pn. Włoszech krótkotrwałą republikę faszystowską (Włoska Republika Społeczna zw. Salo). 1945 schwytany i rozstrzelany przez wł. partyzantów. Zob. też faszyzm we Włoszech.