styl wyrażający się gł. w architekturze, rozwijający się od poł. XVIII do pocz. XX w., pochodzący z Anglii, lecz upowszechniony w całej Europie, a zwł. w Niemczech. Cechował się nawiązywaniem do architektury gotyckiej. Znalazł zastosowanie w architekturze sakralnej i w monumentalnych budynkach użytkowych.
neogotyk
Historia