(ok.1015-85)
wódz normański, brat Rogera I, syn Tankreda de Hauteville; 1047 przybył do Italii jako najemnik; 1053 pokonał pod Civita w Apulii wojska papieża Leona IX i wziął go do niewoli; 1057 opanował całą Kalabrię i Apulię ogłaszając się ich księciem; do 1059 opanował całe płd. Włochy i uznał się wasalem Rzymu (konkordat z Melfi); 1071 zdobył Bari, podporządkował sobie Amalfi i Salerno; 1081 rozpoczął najazdy na posiadłości bizantyjskie, likwidując na wstępie ich ostatnie enklawy na płw. Apenińskim (Durazzo, ob. Durrësi); 1084 zdobył i złupił Rzym, przy okazji uwolnił papieża Grzegorza VII oblężonego przez ces. Henryka IV w zamku św. Anioła; zmarł podczas kolejnej wyprawy na Bizancjum.