czołowy nurt zachodnioeur. filozofii i teologii w średniow. ukierunkowany na rozumowe dowodzenie prawd wiary chrześcijańskiej. Pomijając doświadczenie opierano się z jednej strony na autorytecie Biblii oraz myślicieli chrześc., z drugiej zaś na spuściźnie Arystotelesa, zwł. logice (stąd nazwa s. jako tego, co nauczane jest w szkole). Charakterystyczną formą wykładu wiedzy (podręcznikiem) w s. były tzw. summy teologiczne ujmujące całość jakiejś dziedziny teologii. Zob. też Abelard; Tomasz z Akwinu; Ockham.
- SCHOLASTYKA, Pochodzenia grecko-łacińskiego,...
- SCHOLASTYKA, (ok. 480-543)
- SCHOLASTYKA, ogólne określenie...