nazwa nadana przez bibliotekarza papieskiego Giovanniego de Bussis w 1469 jako określenie epoki uznanej za przejściową między staroż. a jej odrodzeniem (stąd "wieki średnie"). Proponowane granice okresu (np. 476, 1453 czy 1492) mają raczej znaczenie symboliczne niż oparte na faktach; ogólnie ś. rozciąga się między poł. V w. a końcem XV w. Podokresy: 1. wczesne ś. - do powstania trwałych organizmów państwowych (Europa Zach do X w., Europa Środk. i Skandynawia do XII); 2. pełne ś. - uformowanie się społeczeństwa feudalnego na zach., wzrost ludnościowy i gosp., rozwój miast, rozkwit kultury ś. (do przełomu XIII/XIV w. ); 3. późne ś. - spadek liczby ludności, kryzys gosp. i społ., z wyjątkiem Europy Środk. przeżywającej dynamiczny rozwój. Ś. wykształciło jednolitą kulturę chrześc. opartą na wspólnocie języka łac.
- średniowiecze, ( albo : Średniowiecze...
- średniowiecze, okres kultury europ.(...)
- średniowiecze, okres kultury europ.(...)