(ok.1260-1333)
książę kujawski, łęczycki, sieradzki, wielkopol., pomorski, krakowski i sandomierski; król Polski od 1320, z rodu Piastów; jednoczyciel państwa pol. Walczył o tron krakowski od 1288 z Henrykiem IV Probusem, następnie Przemysłem II. Pokonany przez Wacława II uszedł na Węgry, wrócił do Polski w 1305. Po śmierci Wacława III (1306) opanował Kraków i do 1314 walczył z opozycją w Wielkopolsce, a zwł. Henrykiem III Głogowskim. W 1308 utracił Pomorze zajęte przez Krzyżaków. W 1311 stłumił bunt wójta Alberta. W 1320 koronował się w Krakowie, co uznaje się za odnowienie Królestwa Pol. (po rozbiciu dzielnicowym). Zawarł przymierze z władcą Litwy Giedyminem. Walczył z Janem Luksemburskim roszczącym sobie pretensje do tronu pol. W wojnie z Krzyżakami (1329-32) odniósł sukces moralny w nie rozstrzygniętej bitwie pod Płowcami, lecz utracił Kujawy i ziemię dobrzyńską.
- WŁADYSŁAW I ŁOKIETEK, (1260 lub 1261-1333)
- WŁADYSŁAW, Pochodzenia starosłowiańskiego,...
- ŁOKIETKA JASKINIA, Jama Królewska