(1880-1942)
inżynier, działacz żyd. spółdzielczości rzemieślniczej; 1931-39 senator z listy BBWR; od 1937 czł. Tymczasowego Zarządu Gminy Żydowskiej w Warszawie; od 1939 prezes Rady Żydowskiej (Judenrat) utworzonej przez okupacyjne władze niem.; uważał, że szansą przeżycia jest dla Żydów podporządkowanie się w getcie zarządzeniom Niemców i ograniczenia przejawów oporu; popełnił samobójstwo na znak protestu przeciwko eksterminacji getta; pozostawił Dziennik getta warszawskiego, cenny dokument historyczny.