(hist. 1)
franc. ruch polit. (nazwa od dziecięcej procy), skierowany przeciw regencji Anny Austriaczki i kardynała Mazariniego; F. PARLAMENTU (1648-49), zwana starą f., była wystąpieniem gł. mieszczaństwa (spowodowanym bezpośrednio podnoszeniem podatków), dążącego do większego udziału w życiu polit. i żądającego gwarancji prawnych w zakresie wolności osobistej (memoriał złożony z 27 artykułów zawierał program reform, stanowiąc równocześnie rodzaj konstytucji państwa, o wyraźnych tendencjach antyabsolutystycznych); rozbita wewnętrznie F. parlamentu upadła 1649 (pokój w Rueil). F. KSIĄŻĄT (1649-53), zwana młodą f., pod przywództwem Ludwika Kondeusza, kardynała de Retza i de Beauforta, zmusiła Mazariniego do czasowego opuszczenia Francji; wspierani przez Hiszpanię frondyści opanowali 1652 Paryż, ale ponieśli klęskę w starciu z wojskami Ludwika XIV; upadek drugiej F. umocnił absolutną władzę królewską we Francji.
- Fronda, nazwa franc. ruchu opozycyjnego...
- FRONDA, (polit.)
- PPS - DAWNA FRAKCJA REWOLUCYJNA, działająca od X 1928...