Manifest Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego
pierwszy oficjalny dokument władzy komunistycznej w Polsce; opracowany w VI/VII 1944 w Moskwie, a wg urzędowej wersji ogłoszony 22 VII w Chełmie Lubelskim; chociaż adresowano go do całego narodu, jego podstawowym celem miało być zjednanie robotników i chłopów dla władzy komunistów, uzależnionej od ZSRR; M.L. wzywał społeczeństwo do walki z hitler. Niemcami w sojuszu z Armią Czerwoną i aliantami zach., zapowiadał powrót Polski na "ziemie piastowskie" na zach. oraz ustalenie granicy z ZSRR wg zasady etnicznej (co w istocie było zgodą na pozostawienie ZSRR znacznej części terenów zagarniętych 17 IX 1939 na mocy traktatu Ribbentrop-Mołotow); jedyną władzą ustawodawczą, do czasu wyłonienia w powszechnych, równych, bezpośrednich i tajnych wyborach Sejmu Ustawodawczego, miała być powołana przez komunistów Krajowa Rada Narodowa, zaś władzę wykonawczą stanowić miał PKWN; M.L. uznawał rząd RP na emigracji i jego krajową delegaturę za władzę nielegalną i samozwańczą; do czasu przyjęcia nowej konstytucji podstawą prawną działania władzy państwowej miała być konstytucja RP z 17 III 1921; zapowiadano także likwidację wielkiej własności ziemskiej w drodze reformy rolnej bez odszkodowania, upaństwowienie wielkich przedsiębiorstw, handlu, transportu i banków; proklamowano powszechność oświaty i nauki, a także przejęcie przez rady administracji terenowej. Rocznica ogłoszenia M.L. była świętem państwowym w Polsce 1945-89.