szogun
(jap. wódz - pogromca barbarzyńców) tytuł wojskowych dyktatorów, którzy ubezwłasnowolniwszy cesarza 1192-1867 rządzili prawie nieprzerwanie Japonią; rządy sprawowały kolejne dynastie s., a okres ich panowania (szogunat) nosi w historii Japonii nazwę panującego rodu; pierwszym s. został Minamoto Yoritomo (szogunat Kamakura, 1102-1333); ostatnim był szogunat rodu Tokugawa (1603-1867), zw. epoką Edo - od miasta, które było stol. rodu (ob. Tokio); 1867 pałacowa rewolucja Meiji obaliła władzę s. i rozpoczęła modernizację Japonii.