(high-level language)
jezyk programowania, zazwyczaj o budowie blokowej, spelniajacy wymagania programowania strukturalnego, programowania z uzyciem obiektów lub nawet programowania obiektowego. Typowymi i najczesciej uzywanymi j.w.p. sa jezyki: C i C++, Smalltalk, Java, Pascal i Lisp, lecz równiez jezyki specjalizowane, np. jezyk SQL sluzacy do formulowania zapytan do baz danych lub edukacyjny jezyk Logo. Istnieje wiele modyfikacji jezyków starszej generacji, np. Fortranu, Basica lub Cobolu, które po unowoczesnieniu spelniaja w zupelnosci kryteria j.w.p. Cecha znamienna dla j.w.p. jest mozliwosc bezpieczniejszego programowania, tj. programowania mniej podatnego na bledy, i wynikajaca z tego mozliwosc opracowywania wiekszych programów (powyzej 10 000 wierszy kodu). Zob. tez jezyk niskiego poziomu, termin rozmyty.
- jezyk niskiego poziomu, ( low-level language...
- jezyk obiektowy, ( object-oriented language...
- jezyki programowania, ( programming languages...