w staroż. Mezopotamii (od III tysiąclecia p.n.e., zwł. w okresie panowania kasytów) płasko-rzeźbione stele kamienne, wys. 1,5-1,0 m, stanowiące dokument aktu nadania majątku ziemskiego przez króla; ustawiano je jako kamienie graniczne; pod płaskorzeźbą, przedstawiającą sceny religijne, akt nadania lub plany nadanego pola, znajdowała się inskrypcja w piśmie klinowym.
- BABILOŃSKA SZTUKA, rozwinęła elementy...
- Babilonia, w starożytności jedno...