(hist. 1)
materiał pisarski używany w starożytności (Egipt, Grecja) i średniowieczu, do czasów rozpowszechnienia papieru; wyrabiany ze specjalnie wyprawionej skóry (owczej, cielęcej lub koziej), skrobanej, moczonej w wodzie wapiennej, suszonej i wygładzanej; do pisania używano trzciny lub przyciętego pióra; w średniowieczu popularne były 2 gat. p.: południowy (tzw. włoski lub welin) - cienki, delikatny, jednostronnie gładzony, i północny (tzw. niemiecki) - gruby, dwustronnie gładzony.
KSIĄŻKA, ZWÓJ