(hist. 2)
męski ubiór wierzchni zw. węgierką, zbliżony do kontusza, z tyłu fałdowany, z szalowym wąskim kołnierzem, długimi rękawami, z sukna szarego, granatowego lub zielonego, szamerowany złotym lub srebrnym galonem, z ozdobnymi guzikami. W Polsce strój mieszczaństwa od XVII w., ulubiony ubiór w okresie Sejmu Czteroletniego, w XIX w. popularny wśród patriotycznej młodzieży; strój powstańców 1863. Z pewnymi zmianami cz. przetrwała do dziś w niektórych męskich strojach ludowych, np. na Kujawach.
- CZAMARA, (hist.1)