(arch.)
ozdobne zwieńczenie fasady budynku w postaci ścianki lub balustrady zasłaniającej dach; często bogato dekorowana płaskorzeźbami, rzeźbami, detalami architektonicznymi; rozróżnia się a. schodkowe, sterczynowe, arkadowe, grzebieniowe; znana od starożytności, szczególny rozkwit w renesansie (np. a. kamienic w Kazimierzu Dolnym, ratuszy w Sandomierzu, Tarnowie, zamku w Krasiczynie).
ELŻBIETAŃSKI STYL, AEDICULA, ZWIEŃCZENIE, ARTUSA DWÓR