(1634-1714)
architekt włoski, jeden z gł. przedstawicieli późnego baroku, pomocnik i współpracownik Cortony, Rinaldiego i Berniniego. Dojrzały styl F. ujawnił się w fasadzie kośc. S. Marcello al Corso w Rzymie; inne dzieła rzymskie: kaplica rodziny Spada przy kośc. S. Maria della Vallicella, kaplica Cibo przy kośc. S. Maria del Popolo, baptysterium przy bazylice św. Piotra; w Hiszpanii: kośc. jezuitów i kolegium w Loyoli. Za mniej udane uważa się jego pałace. Był autorytetem wśród architektów Rzymu, jego uczniami byli J.B. Fischer von Erlach, J.L. von Hildebrandt, F. Juvarra, M. Pöppelmann.
- BORROMINI Francesco, właśc. Francesco di...
- RZYM, wł. Roma