element architektoniczny znajdujący się w górnej części budynku, w formie wysuniętego przed lico ściany poziomego pasa, przeważnie profilowanego, wykonanego z cegły, kamienia, betonu, żelbetu. G. wykonuje się w celu ochrony elewacji przed zaciekami w wyniku opadów atmosferycznych oraz w celach dekoracyjnych. Oprócz głównych g. wieńczących mogą też być g. międzykondygnacyjne lub we wnętrzach, np. nad kominkami. G. występowały we wszystkich okresach rozwoju architektury, b. bogate formy przybrały w baroku, zarzucono je w modernizmie XX w., obecnie obserwuje się ich powrót.
FRANCUSKA SZTUKA, IMPOST, GRECJI STAROŻYTNEJ ŚWIĄTYNIE, BELKOWANIE, ZŁOTY PODZIAŁ, ARKATURA, ZWIEŃCZENIE, KUDU, FRYZ, KAPINOS
- gzyms, spaść ze skalnego gzymsu,...
- podsufitowy, podsufitowy gzyms; podsufitowe...
- FRYZ, środkowy element belkowania...