Jacques Ignace (1792-1867)
architekt franc. pochodzenia niem.; od 1810 przebywał w Paryżu, uczeń Ch. Perciera; od 1818 architekt królewski, od 1830 architekt m. Paryża. Tworzył dzieła eklektyczne, stosując gł. formy klasyczne, ale też wprowadzał nowe rozwiązania konstrukcyjne i materiały, np. żelazo. Gł. dzieła w Paryżu: kośc. St-Vincent-de-Paul (zaczęty przez J.B. Lepére'a), dworzec kolejowy Gare du Nord, nadał dzisiejszy kształt placowi Zgody (place de la Concorde) i Polom Elizejskim, zaprojektował tam fontanny, kolumny, kandelabry, Circque des Champs Elysées i Cirque Napoleon z kopułami z żelaza i szkła. Znany był też jako archeolog.