Claude Nicolas, także Le Doux (1736-1806)
architekt franc. uczeń F. Blondela; od 1773 czł. Académie Royal d'Architecture i architekt królewski; tworzył pod wpływem A. Palladia i ideologii oświecenia w duchu surowego klasycyzmu, dążył do uproszczenia bryły arch. i wyeliminowania zbędnych dekoracji; gł. dzieła: pałace miejskie w Paryżu (d'Hallwyl, d'Uzés, Thélusson, pałacyk M.M. Guimard) i w Bénouville, pawilon w Louveciennes dla pani du Barry, budynki zarządu salin w Arc-et-Senans, teatr w Besançon, 57 rogatek paryskich (zachowały się 4); opracował nie zrealizowany projekt idealnego miasta Arc-et-Senans na planie kolistym. Uważany za jednego z najbardziej oryginalnych twórców XVIII w. i prekursora architektury nowoczesnej.
LE DOUX, KLASYCYZM W SZTUCE