Andrea, właśc. Andrea di Pietro (1508-80)
jeden z najwybitniejszych architektów późnego renesansu wł., reprezentant kierunku klasycyzującego; od ok. 1546 działał gł. w Vicenzie i Wenecji; tworzył dzieła monumentalne, o układach osiowych lub centralnych; opierał się na staroż. , modyfikując je w zależności od przyjętych rozwiązań konstrukcyjnych i materiałów; gł. dzieła: tzw. Basilica Palladiana, pałace Porto, Chierigatti, Thiene, Porto Barbaran, Valmarana, Loggia del Capitano, Teatro Olimpico - wszystkie w Vicenzie; kościoły Il Redentore i San Giorgio Maggiore w Wenecji; wille: Barbaro k. Maser, Foscari w Malcontenta, Thiene w Cicogna Montegnana, Capra pod Vicenzą (tzw. Villa Rotonda); silnie oddziałał na architekturę europejską, zwł. ang. (od połowy XVIII w. styl zw. palladianizmem w Anglii, Niemczech, Holandii, Stanach Zjednoczonych); traktaty Cztery księgi o architekturze i Le Antichit di Roma; zajmował się też problemami urbanistyki.
SCAMOZZI, PERSPEKTYWA MALARSKA, RZEPIŃSKA, CHALGRIN Jean François, JONES, PIETRO, LEDOUX, KLASYCYZM W SZTUCE
- Palladio Andrea, właśc. A. di Pietro, (1508-80)
- VILLA ROTONDA, budowla koło we ,...
- KRÓLIKARNIA, pałac w parku na warszawskim...