Swen (1889-1972)
architekt i urbanista szwedzki, wyznawca idei Le Corbusiera, przedstawiciel funkcjonalizmu; ważniejsze prace: dom własny w Sztokholmie, dom mieszkalny przy ul. Erikssongaten tamże, sala koncertowa w Hälsingborg, pawilon szwedzki na wystawie światowej w Nowym Jorku 1939, także autor projektu osiedla mieszkaniowego Skondal w Sztokholmie (z C.F. Ahlbergiem i B. Asplundem), gdzie po raz pierwszy w Szwecji oddzielono ruch pieszy od kołowego (1947). Jako architekt miejski Sztokholmu (1944-54) opracował (wraz z zespołem) plan rozbudowy tego miasta; jego gł. założeniem było wybudowanie szeregu miast satelitarnych (dla ok. 30% mieszkańców całego zespołu); pod jego kierunkiem opracowano plan pierwszego z nich - Vällingby (1953-59), usytuowanego w scenerii lesistych wzgórz, segregacja ruchu pieszego i kołowego, nowoczesne centrum sprzężone ze stacją szybkiej kolei.