ogrody zał. w Babilonie za króla Nabuchodonozora II (604-562 p.n.e.), na sztucznych tarasach, wzniesionych na konstrukcji ceglanej, składającej się z coraz to węższych korytarzy i komór ze sklepieniami kolebkowymi (schronienie przed upałami); wys. 22 m, najniższy taras - 40 x 45 m; usytuowane przy Bramie Isztar, w sąsiedztwie pałacu Nabuchodonozora. Uważane były za jeden z 7 cudów świata staroż.; opisywali je historycy greccy: Herodot, Strabon, Diodor.
TARASOWY OGRÓD, WISZĄCE OGRODY, SIEDEM CUDÓW ŚWIATA, SEMIRAMIDY OGRODY