w architekturze indyjskiej wieżowa część świątyni hinduistycznej; w szerszym pojęciu - typ hinduistycznej świątyni z wieżą nad gł. jej częścią (sanktuarium); budowla na planie kwadratu (rzadziej prostokąta) z wieżą w kształcie wysmukłego stożka lub wielobocznego ostrosłupa; ukształtowała się w średniowieczu i rozpowszechniła w różnych odmianach w prawie całej Azji płd.-wschodniej.
- ARAWALLI, łańcuch górski w...
- TAJLANDII SZTUKA, od najdawniejszych czasów...