Jean-Luc (ur. 1930)
reżyser francuski. Zaczynał jako krytyk, by stać się czołowym twórcą i teoretykiem "nowej fali" po pierwszym filmie fabularnym Do utraty tchu (1959). Interesuje go zbuntowana jednostka (Żołnierzyk, Szalony Piotruś), kobieta dążąca do wolności (Kobieta jest kobietą, Pogarda, Kobieta zamężna), apokaliptyczna wizja świata (Karabinierzy, Alphaville). Nagrody festiwalowe w Berlinie i Wenecji. Nowatorstwo stylistyczne i formalne języka filmowego (improwizacja, kojarzenie różnorodnych elementów). Po 1968 coraz radykalniejsze poglądy polityczne, cykl filmów-plakatów i realizacje telewizyjne; po kilku latach milczenia 2001 film Pochwała miłości, 2005 Nasza muzyka. 2011 honorowy Oscar za całokształt twórczości.
TAVERNIER, FRANCUSKI FILM, SEBERG, DOKUMENTALNY FILM, SEIGNER, KARINA, BERLIŃSKI FESTIWAL FILMOWY, ROHMER
- autorskie kino, artystyczne; teorię...
- ALPHAVILLE, zespół rockowy zał.(...)
- GOTARD, Pochodzenia staroniemieckiego,...