François (1932-84)
reżyser franc. związany z nową falą; po młodzieńczych tarapatach (poprawczak, dezercja z wojska) jego "uniwersytetem" filmowym stała się Kinoteka Francuska; zał. klub filmowy, asystował Rosselliniemu i Renoirowi, a przede wszystkim jako krytyk i teoretyk walczył w swych esejach - np. na łamach "Cahier de Cinéma" - o odświeżenie kina; za napastliwe artykuły 1958 wyproszony z festiwalu w Cannes, gdzie w roku następnym dostał nagrodę za 400 batów o wątkach autobiograficznych (dojrzewanie swego bohatera pokazał w ciągu 20 lat jeszcze w 5 filmach); mistrz kameralnej opowieści psychologicznej; mieszał uprawiane gatunki - od kryminałów po romantyczne komedie; gł. reżyser kobiet: Jeanne Moreau w Jules i Jim, Catherine Deneuve w Ostatnim metrze (8 Cezarów), Isabelle Adjani w Miłości Adeli H.; nadto: Gładka skóra, Fahrenheit 451, Panna młoda w żałobie, Noc amerykańska (Oscar).
FRANCUSKI FILM, BERLIŃSKI FESTIWAL FILMOWY
- autorskie kino, artystyczne; teorię...
- PRE LACHAISE, cmentarz w w płd.-wsch.(...)
- Francuska Nowa Fala, (NouvelleVogue)