trombone
instrument z grupy aerofonów ustnikowych; zbudowany z dwóch ustawionych równolegle rur mosiężnych połączonych ruchomą, wygiętą w kształt litery U rurką, którą można swobodnie przesuwać (suwak), wydłużając płynnie cały przewód - a zatem wydobywać dźwięki o różnej wysokości na zasadzie glissanda; ustnik p. ma kształt lejka, zaś czara głosowa jest wydłużona, szeroka u ujścia i wygięta ku dołowi; p. jest instrumentem o szerokiej skali (E-d2), powiększanej dodatkowo przez wbudowanie mechanizmu wentylowego, obniżającego strój o kwartę; zmianę barwy brzmienia p. osiąga się wkładając do czary głosowej lejkowaty tłumik; charakterystyczny dla współcz. p. suwak wprowadzono w XV w.; od XVI w. p. buduje się jako sopranowe, altowe, tenorowe, basowe i kontrabasowe; od XIX w. p. wszedł do instrumentarium orkiestry symfonicznej; szeroko wykorzystuje się go w orkiestrach wojskowych, a także w jazzie.
DĘTE INSTRUMENTY, JAZZ, TRĄBKA, TROMBONE