system interwałowy
podział oktawy na najmniejsze interwały, wynikający w praktyce ze stosowania różnych skal muzycznych; może on wynikać ze ścisłych wyliczeń matematycznych (teoretyczny s.dź.) lub opierać się na praktyce i uwzględniać np. strój instrumentu oraz właściwości ludzkiego słuchu, dopuszczającego pewne odchylenia w intonacji dźwięku. Najstarszym s.dź. jest system pitagorejski (VI w. p.n.e.) oparty na zasadzie składania interwałów w kwinty i oktawy; w I w. p.n.e. dzielący oktawę wg interwału tercjowego; w 1. poł. XVIII w. powstał najbardziej dziś rozpowszechniony s.dź. równomiernie temperowany, dzielący oktawę na 12 równych półtonów; system ten ma zastosowanie przy strojeniu instrumentów o gotowym stroju (fortepianu, organów).
- DUR-MOLL SYSTEM, funkcyjny system, tonalny...
- CARILLO Julián, (1875-1965)
- STRÓJ, (muz. 2)