(1255 lub 1259-1300)
poeta włoski; bliski przyjaciel Dantego, podobnie jak on skazany na wygnanie z rodzinnej Florencji; uchodził za jednego z najbardziej wykształconych ludzi swojej epoki, był zwolennikiem filozofii Awerroesa; w swoich wierszach (gł. sonetach) sławił miłość do idealizowanej oblubienicy, starając się rozszyfrować sens tego uczucia w życiu człowieka; przywódca szkoły poetyckiej określanej jako "dolce stil nuovo", współtwórca tego typu liryki miłosnej (uprawianego do dziś).
- GWIDON, Pochodzenia starogermańskiego...