(wł. - słodki nowy styl) określenie grupy poetów działających w końcu XIII w. we Florencji, preferujących formy liryczne, w których opiewali uczucie wysublimowanej miłości (np. Dante do Beatrycze); oprócz Dantego, z którego Boskiej Komedii pochodzi to określenie, do grupy tej należeli G. Cavalcanti, G. Guinizelli, Cino da Pistoia i Lapo Gianni. D.s.n. wkrótce ustąpił miejsca petrarkizmowi.
CAVALCANTI Guido, WŁOSKA LITERATURA, GUINIZELLI, PROWANSALSKA LITERATURA
- dolce stil nuovo, (wł. "nowy słodki styl")...
- Michał Anioł, właść. Michelangelo Buonarroti, (1475-1564)
- PROWANSALSKA LITERATURA, zw. oksytańską