(1785-1859)
angielski eseista i krytyk literacki związany z grupą romantyków określanych jako "poeci jezior"; sławę zawdzięczał autobiografii Wyznania angielskiego opiumisty, ale był także mistrzem intelektualnej ironii (O morderstwie jako jednej ze sztuk pięknych) i krytykiem umiejącym łączyć osobiste spostrzeżenia z niesłychaną erudycją, co doskonale widać w jego esejach o przyjaciołach-poetach Wspomnienia o krainie jezior i poetach jezior oraz wnikliwym studium o Makbecie W. Szekspira; wywarł znaczny wpływ na twórczość E.A. Poego i Ch. Baudelaire'a.