(1821-1867)
poeta franc., prekursor symbolizmu i in. nurtów poezji współczesnej; sławę przyniósł mu debiutancki zbiór Kwiaty zła (1857), w którym doskonałość poetyckiej formy towarzyszy sugestywnemu, niekiedy szokującemu obrazowaniu; tomik wywołał skandal, B. aresztowano i oskarżono o obrazę moralności; twórczość B. wyraża stany duchowe właściwe schyłkowi epoki: poczucie absurdu istnienia, które przezwycięża się przez grzech; wiersze z tomu Kwiaty zła stawały się inspiracją dla poetów modernistycznych; większość utworów wydana z opóźnieniem lub pośmiertnie, m.in. Paryski spleen. Poematy prozą, eseje o sztuce (m.in. Sztuka romantyczna); tłumacz E.A. Poego.
, MALLARMÉ, SYMBOLIZM, DEKADENTYZM, SONET, ESTETYZM, JASTRZĘBIEC-KOZŁOWSKI, SOUPAULT, ROPS, PIK
- KAROL, Pochodzenia starogermańskiego,...