Gabriel (ur. 1928)
powieściopisarz kolumbijski, jeden z najwybitniejszych pisarzy iberoamerykańskich, współtwórca tzw. realizmu magicznego przeplatającego realizm z fantastyką wiążącą się z wierzeniami ludowymi; Sto lat samotności (metafora losów Ameryki Łac.), Jesień patriarchy, Kronika zapowiedzianej śmierci, Generał w labiryncie, Miłość w czasach zarazy; 1992 lit. nagroda Nobla; od lat przyjaźni się z F. Castro, narażając się na liczne ataki; 2002 wydał autobiografię Życie jest opowieścią, 2004 Rzecz o mych smutnych dziwkach.
- REALIZM MAGICZNY, termin początkowo odnoszony...
- GABRIEL, Pochodzenia hebrajskiego,...