JIMÉNEZ

Juan Ramón (1881-1958)

poeta hiszpański, laureat nagrody Nobla (1956); podczas wojny domowej wyemigrował do USA (1936), zmarł w Puerto Rico; początkowo przedstawiciel modernizmu (Almas de violeta), później twórca awangardowy, poszukiwacz "poezji czystej". Wczesne tomy utrzymane w nastroju elegijnym i melancholijnym: Arias tristes, Jardines lejanos (Dalekie ogrody), Soledad sonora (Dźwięczna samotność), Poemas mágicos y dolientes (Poematy magiczne i bolesne); od 1917 w twórczości J. następuje zmiana stylu, zbliżenie do hermetyzmu: Diario de un poeta recién casado (Dziennik świeżo ożenionego poety), Enternidades,/I> (Wieczności), Animal de fondo (Zwierzę z głębiny).