Reklama

JÓZSEF

Attila (1905-37)

poeta węgierski. 1930-34 czł. nielegalnej partii komunistycznej, początkowo związany z modernistyczną grupą poetycką, skupioną wokół pisma ; liryka miłosna, refleksyjna i polityczna, często o nihilistycznej wymowie; po 1930 coraz więcej miejsca zajmuje opis życia węg. proletariatu; treści rewolucyjne łączył z awangardową formą (gł. w technice wersyfikacyjnej i słowotwórstwie); m.in.: Szépség koldusa (Żebrak piękna); Nem én kiátlok (Nie ja wołam); Döntsd a töket, Ne siránkozz (Obal kapitał, nie lamentuj); rozprawy filoz. i estetyczne; nadto tłumaczenia Jesienina, Błoka, Rimbauda i Villona; w wyniku choroby psychicznej popełnił samobójstwo.

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama