Erich (1899-1974)
pisarz niem.; rozpoczynał od wierszy satyrycznych (Serce na talię, Hałas w lustrze, Śpiew między krzesłami), piosenek kabaretowych (zbiór Mała wolność); lata kryzysu gosp. w Berlinie przedstawił w sarkastycznej powieści Fabian; ogromny rozgłos przyniosły mu książki dla młodzieży (liczne adaptacje filmowe i teatralne): Emil i detektywi, 35 maja, Kruszynka i Antoś, Latająca klasa; w III Rzeszy znalazł się na liście wrogów niem. kult.; 1933 spalono jego książki i objęto go zakazem publikacji; po 1945 współpracował z teatrami i kabaretami w Monachium, wydał m.in.: Ania czy Mania, dramat Szkoła dyktatorów.
- NEUE SACHLICHKEIT, Nowa Rzeczowość